Rob Halford: Οι Δύο Μαγικές Στιγμές με τους Black Sabbath

350 λέξεις, 2 λεπτά χρόνος ανάγνωσης.

Δεν είναι μικρό πράγμα να σταθείς πίσω από το μικρόφωνο των Black Sabbath. Ο «Metal God» Rob Halford το έζησε στο πετσί του, όταν κλήθηκε δύο φορές να αντικαταστήσει κάποιους από τους μεγαλύτερους frontmen του heavy metal.

Η πρώτη φορά: αρχές ’90s με τον Dio εκτός

Στις αρχές της δεκαετίας του ’90, οι Sabbath βρίσκονταν στη δεύτερη περίοδο με τον Ronnie James Dio. Το συγκρότημα είχε συμφωνήσει να ανοίξει δύο ειδικές συναυλίες στην Καλιφόρνια, στο πλαίσιο της αποχαιρετιστήριας περιοδείας του Ozzy Osbourne No More Tours. Ο Dio αρνήθηκε να συμμετάσχει – κι έτσι ο Halford βρέθηκε στο επίκεντρο.

Πρόβαρε με τον Tony Iommi, τον Geezer Butler και τον Bill Ward στο Phoenix, δένοντας πάνω στις κλασικές Sabbath συνθέσεις. Όπως αποκαλύφθηκε αργότερα, ο Ozzy βρισκόταν στο πλάι της σκηνής, κουνώντας το κεφάλι στον ρυθμό και δίνοντας το πολυπόθητο thumbs up.

Η δεύτερη φορά: OzzFest 2004

Η δεύτερη πρόσκληση ήρθε χρόνια αργότερα, το 2004, στο OzzFest του Camden, New Jersey. Ο Ozzy είχε χάσει τη φωνή του από βρογχίτιδα και η Sharon Osbourne κάλεσε τον Halford στο ξενοδοχείο του στη Φιλαδέλφεια:
«Robbie, μπορείς να μας βοηθήσεις;»
Μερικές ώρες αργότερα, ο τραγουδιστής των Priest ήταν ήδη στη σκηνή.

Η προετοιμασία ήταν κυριολεκτικά στο… λεωφορείο της περιοδείας: με μια κασέτα VHS από τις τελευταίες συναυλίες των Sabbath, ο Halford τραγουδούσε στο πίσω μέρος του bus για να φρεσκάρει τα κομμάτια. Το ίδιο βράδυ έκανε κανονικά το show των Priest και, αλλάζοντας μόνο μια μπλούζα, βγήκε ξανά στη σκηνή για να τραγουδήσει με τους Sabbath.

Η διαφορά Priest και Sabbath

Ο Halford έζησε τότε από μέσα και τη διαφορετική φιλοσοφία των δύο μπαντών. Οι Judas Priest είχαν πάντα πιο σύνθετες και πολυεπίπεδες δομές, ενώ στους Sabbath κυριαρχούσε η ωμή, ξεκάθαρη απλότητα. Στα πρώτα τους άλμπουμ, μπορείς να ακούσεις καθαρά κάθε μουσικό και κάθε λεπτομέρεια – σαν να είναι σκαλισμένα κομμάτια μέσα στο σύνολο.

Painkiller: 35 χρόνια μετά

Παράλληλα, ο Halford συνεχίζει να τιμά και την κληρονομιά των Judas Priest. Το Painkiller συμπληρώνει φέτος 35 χρόνια ζωής, και ο ίδιος το αποκαλεί «ευλογημένο και τιμημένο δίσκο» – όχι μόνο για τους Priest, αλλά για ολόκληρο το heavy metal.